Stało się!

No i się stało,
Nostalgia coś szepcze,
Monotonia się śmieje.
Obie nieproszone
Rozsiadły się wygodnie,
I po cichu z nas drwią.

Mam ochotę je wyprosić,
Że już starczy, że już dość,
Żeby sobie poszły stąd.
Te chichoczą
I beszczelnie patrzą w twarz.
Z uciechą wielką,
Rzadzą i sterują.
Scenariusz
kolejnego dnia piszą.
Dość! Idźcie stąd!
Sami naszkicujemy nowy czas
Już naostrzyłam ołówek.